Hayatta hiçbir zaman birşeyleri aşırı sahiplenen biri olmadım. Arkadaşlarım, oyuncaklarım, işim, ve hatta evim. Bunlardan birisi bana olumsuz bir yanıt verse, sahipliğimi devam ettirmek için mücadele vermezdim sanırım. Bu şekilde kopan arkadaşlıklarım da olmadı değil. Beni istemeyeni ben de istemem modunda değilim daha ziyade kırılırım belki ama içime gömer yoluma sensiz devam ederim modundayım diyebilirim.
İnsan dünyaya geldiği gün nasıl yalnız gelmişse ölüme de bir o kadar yalnız ve hiçbirşeysiz gidiyor. Malesef ki zaman insana sonsuzmuş gibi geliyor ve herşeyi sahiplenmeye başlıyoruz. Bunu Nehir bebeğin ölümüyle daha bir idrak edebildim. Bir vesile oldu diyebilirim. 'Benim' kavramını sorgulamam için bir fırsat.
Nehir'in ölüm haberini okuduğumda içimden birşeyler koptu. Kendi evladı ölen biri nasıl üzülür, nasıl acı çeker? Neredeyse anladım diyebilirim. Yıkıldım, kendi evladımı düşündüm. Bu şekilde bir sınanmaya hazırlıklı değildim. Ya ona birşey olursa? Ne yapardım, nerelere giderdim. Hangi gökyüzü aydınlatabilirdi içimi. Düşünmek istemedim ama nafile. Sabaha kadar gözüme uyku girmedi. Kah ağladım, kah düşündüm. Ne kadar 'benim'semişim evladımı. Ne kadar 'benim'di o. Gerçekten ne kadar? Miktarı sorgulayamadım. Bana verildiği kadar benimdi. Daha fazlası değil.
''O'ndan geldik ve dönüşümüz ancak O'nadır.'' Bunu bilen biri olarak nasıl da uzaklaştırmışım kendimden bu ayeti. Bu kadar aşırı bağlılık, bu denli bir benimseme beni üzdü gerçekten. Herşey gibi ben de evladım da misafirdik burada ve sıramız geldiğinde gidecektik. Sıranı kimde olduğunu bilmeden.
Evladımı çok seviyorum. Dünyada O'ndan daha çok sevdiğim birşey yok.Kılına zarar gelse bin parça olur yüreğim. Anne yüreği işte böyle birşey. Olması gerektiği gibi. Ama 'benim' olma halinden artık uzağım. 'Benim' kavramından çok bir 'emanet' gözüyle bakıyorum şimdilerde oğluma. O'nu sonsuz sevmeme engel değil bu. Aşırı bağlanmadan sevmek -her zaman başaramasak da- sanırım en güzeli.
Not: Bu yazı Annelerin Dünyası'nda da yayınlandı. 'Benim' olma konusuna ithafen yazılmış bir yazı. Orada misafirim :) Siz de bir göz atmak isterseniz buradan bakabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder