Avuç İçi Kadar Mutluluk Yeter

Çubuk-Ankara

Güzel günler düşlüyorum. Bu günlerde ileriye yönelik ufak çaplı planlar yapma hevesim depreşti. Kendim için, çevrem için bişeyler yapmak; insanları mutlu etmek istiyorum. Ama bazen öyle oluyor ki en çok mutlu etmek istediğim beni en çok üzen olabiliyor. o zaman da yaptığım/ yapacağım işlere dair şevkim kırılıyor isteğim açık pencereden kaçan bir kuş gibi kaçıveriyor. Ama neyse ki böyle anlar çok az.
Herşeyden önce herzamanki gibi iyi bir anne olmak istiyorum. Oğlum ayına göre normal kilosunda; ancak doğum ağırlığına göre biraz geriden giden bir bebek.Dün doktorumuzla oğlumu sıkı takibe aldık. Beslenmesine dikkat edecektik. Eve gelince gün boyu yediği miktarı doktor tavsiyesine göre artırdık. Gece oğlum feryat figan uyandı. Neredeyse soluksuz ağlıyordu. Çok korkunçtu o anlar. Ufacık bir bebek durup dururken neden bu kadar ağlasındı anlayamamıştık. Şok olmuş bir şekilde oğlumu sakinleştirmeye çabaladık. O an benim için nadir yaşanan anlardan biriydi. Kendimi çok çaresiz hissettim. Bir an kendimi koyverip oracıkta hüngür hüngür ağlayacaktım. Zor tuttum kendimi. Bir saat kadar karnına masaj, sıcak su vb uygulamayla ancak sakinleştirebildik yavrumuzu. Sanırım bunun nedeni gaz sancısıydı. Yeni yemek yemeye alışan bir bebek olduğu için bu tür durumlara artık alışmamız gerekecek gibi görünüyor. Sebebini bildikten sonra herşey sütliman oldu. Biz de bebeğimiz gibi sakinleştik ama o ana kadarki süreç hayli zordu.
İyi bir eş olmak istiyorum. Dün doktordan sonra işe gitmeyerek evde eşimin haftasonu ziyaretimizde fazlasıyla beğenerek yediği susamlı kek ile poğaça ve kurabiye yapmaya karar vermiştim. Evde hem oğlumla biraz vakit geçirecek hem de o uyuduğunda evime vakit ayıracaktım. Poğaçayla başladığım hamur işi yapma serüveni iş yerimden gelen telefonla son buldu. Hemen işe gitmem gerekiyordu. Poğaçalar zar zor piştiler. Hazırlanıp çıktım evden. Bu şekilde planlarımın bozulması hiç hoşuma gitmiyor. İşyerimde aksilikler mesai bitimine kadar devam etti. Ardından dışarıda yemek yedik ve evimize yollandık. Eşime işle ilgili aksilik olup da işe gitmem gerekmeseydi ona kek yapmak evle ilgilenmek gibi düşüncelerim olduğunu söyledim.Tepkisi her zamankinden farklı değildi. Benim bu işlere zaman ayırmaya uğraşmamamı, iş ve bebekle yeterince yorulduğumu söyledi. Neyse ki anlayışı bir eşe sahibim.
Bu günlerde farklı heyecanlar da katmak istiyorum hayatıma.
Bunlardan ilki yüksek lisansa başlamak. Okulu bitirdiğim yıldan beridir yuksek lisans hayalim vardı zaten dönem dönem depreşen sonra ortadan kaybolan. Ama artık bu yıl bahar döneminde ales e girmeye karar vermiş bulunuyorum. Mesleki açıdan bana getirisi olmayacak belki ama kendimi daha iyi hissetmeme farklı insanlarla tanışmama belki de okuldan sonra tekrar keyif alarak birlikte olabileceğim sosyal bir ortama yeniden kavuşmama neden olacak diye düşünüyorum.
İkincisi kitap okumak. Yanlış duymadınız bildiğimiz kitap ve okumak. Son zamanlarda kitap okumaktan oyle uzaklaştım ki suya hasret bir bitki gibi kitaba hasret yaşar oldum adeta. Bu ihtiyacı son zamanlarda sık sık hisseder olunca da hayatımda geniş bir okuma zamanı ayırma planı zuhur etti kendiliğinden.
Üçüncü heyecanım ise doğum sonrası hala veremediğim kilolarımdan kurtulmak için harekete geçmek. Bu yönde ufak tefek hazırlıklar yaptım bile. aktif olarak spor yapamayacak kadar hareketsiz ve ağır bir vucuda sahip olduğum için spor olayına yüzmeyle başlamaya karar verdim.3 yıl once gittiğim havuza kaydoldum. Eski mayomu henuz denemedim ama bonem hala oluyor kafama :D Ayrıca zaman ayırabilirsem yüzme öncesi yürüyüş yapmayı planlıyorum. Spor merkezinin etrafında çok güzel bir park ve yürüyüş alanı var ama zamanım olur mu ondan emin değilim. Bir de zayıflama kemeri aldım geçenlerde.Ne kadar işe yarar bilmem ama. 2 3 ay kadar oldu toplamda 5 kez kullanmadım. Faydası var mıdır bilen varsa söylesin :) Ona göre. faydalıysa kullanayım ben de.
İşyerimle ilgili planlarım var.Etrafta değişiklikler/yenilikler düşünüyorum. Ama bu konuda henüz netleşmiş bir düşüncem şimdilik yok
Uzun zamandır pek planlı programlı yaşayamıyorum. Ama bundan sonra biraz daha iyi olacak sanırım. Kendim dahil herkese zaman ayırabileceğim daha güzel zamanlar ümit ediyorum. Bir avuç mutluluk içeren :)
Sizlere naçizane tavsiyem sevdiklerinize zaman ayırın. Çünkü bu gerçekten çok önemli. Mutluluk içimizde. Onu kendimizde ve en yakınlarımızda arama vakti. Haydi rastgele :)