18 ayımız

18. ayımızı tamamladık. Kelime haznemize pek çok yeni kelime ekledik. Kilo aldık, boyumuz uzadı. Saçlarımız uzadı. İki kez berber kortuluğuna oturduk ve hiç ağlamadık. Son aşımızı olduk ve aşı olurken de hiç ağlamadık.
Kişisel gelişimimiz ilerledi. Merhaba demeyi, tokalaşmayı, tam olmasa da el öpmeyi öğrendik. Korkmayı öğrendik bir de. ''Kooktu'' demeyi de tabi. Parklar en büyük eğlencemiz oldu havalar artık pek izin vermese de. Bu günlerde dedeye ''paaka'' diye tutturmalarımız sonuçsuz kalıyor hava soğuksa. Evde mama sandalyesini park yapmayı da öğrendik bu arada. Dışarı çıkamadığımız zamanlarda onunla idare ediyoruz. Altından girip üstünden çıkıyoruz.
Bir de doğuştan gelen temizlik tutkumuz var ki sormayın. Başlıca oyuncaklarımız elektrik süpürgesi, ütü, çamaşır makinesi. Bulaşık makinesi pek ilgi çekmiyor Allah'tan. Kalem ve kağıda da ilgimiz çok büyük. Arada kağıt yerine duvarları kullanmaya kalkışsak da artık olacak o kadar.
Niye mi çoğul şahısta yazdıklarım. Bu yapılanların oğluma ait olduğunu biliyorsunuz pek tabi. Ama ben kendimi oğlumdan ayıramıyorum; her annenin kendini evladından ayrı görememesi gibi.