Son birkaç saattir halsiz bir şekilde evin içerisinde dolanıyordum. Eşimin arayarak dışarıda yemek yeme teklifi hoşuma gitmişti. Hiç yemek yapasım yoktu çünkü. Yemek için rezervasyon yaptırdıktan sonra annemlere gittim oğlumla. Yarım saat sonra eşim aradı. Şehir dışından bir arkadaşı bu akşam Ankara'da olacakmış. Sahura da bize gelmek isitiyorlarmış. ''Buyursunlar'' dedim. Misafir ağırlama fikri her zaman hoşuma gitmiştir. Bu haber de az önceki halsizliğimi alıverdi üzerimden. Birden sevindirik oluverdim. Yemeğimizi evimizde yemeye karar verdik eşimle. Annem dünden yapmış olduğu peynirli böreklerden verdi bana. Bir de dün pazarın girişinde bazlama satan bayandan aldığı bazlamaları. Bunlar beni bayağı bir rahatlattı doğrusu.
Kendi evimde henüz kimseye sahur vermemiştim. Günler uzun olunca insan daha bir düşünür oluyor ne yapması gerektiğini. Bir de misafir ne sever kısmı var. O nedenle çok da sıradışı birşeyler yapmamakta fayda var bu gibi durumlarda.
Eve geldim ve hemen hazırlıklara koyuldum. Önce bir hoşaf kaynatmak gerek dedim. Buzdolabında bekleyen dondurulmuş vişnelerden bir paket su dolu tencereye girdi bile kaynamak için. Misafir kısmetliydi. Benim pek fazla birşey hazırlamama gerek kalmadı.
Saat 1 civarında geldi misafirlerimiz. Muhabbetten vaktin nasıl geçtiğini anlayamadan sahur vaktini ettik. Kahvaltılıklar eşliğinde börek, haşlanmış yumurta, tereyağlı bazlama, yeşillikler, domates, vs. vs. Güzel bir sahur oldu. Ailemiz için de farklı bir deneyim. Ertesi gün hafta sonuna geldiği için problem olmadı ama bir miktar yorucu oluyor demekte fayda var denemek isteyenler için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder