Deneme

8 Temmuz 2010 Perşembe

Evcilik Oyunu

Bugün benim için diğer günlere göre daha özel, daha güzel bir gün. Duygularımı kelimelere dökmekten acizim. Koskoca 3 yılı devirdik. Neresi koskoca demeyin. Benim için hem uzun hem de bir o kadar kısa. Yaşadıklarımızı düşündüğümde o 3 senenin içine acısıyla tatlısıyla o kadar anı biriktirmişiz ki.
İnsan sahiplenme duygusu olan bir varlık. Hayatı ne kadar sahipleniyorsak yakınımızdakileri de o şekilde sahiplenebiliyoruz. Sonrasında da kaybetme hissi ve dahi kaybetme korkusu zuhur ediyor. Bu günlerde arada aklıma geldiği vakit yüreğimi şöyle bir sıkıp bırakan bir his bu. Burada rollerimizi yapmak üzere gelmiş birer oyuncu nevinden olduğumuzu hemen unutuveriyoruz.
Bizimkisi bir evcilik oyunu :) Anne baba ve bir de çocuk olan bünyesinde. Allahım bu oyun hiç bitmesin. Oyuncular bir yerlere gitseler bile kuliste yeniden buluşabilsin. Bu dünyadaki birlikteliğimiz ebediyete kadar sürsün.
Nice yıllara sevgilim. Nice güzel birlikteliklere.
Seni ne de çok seviyorum ah yar...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder