Hayat bazen öyle garip roller biçiyor ki bizlere. Farkında bile olmuyoruz kimi zaman soyunduğumuz rollerin. Bazen alan oluyoruz çaresizce, bazen veren. Bazen daha küçüğüz diyoruz, bazen de çok büyümüşüz.
Bir bakıyoruz figüran rolündeyiz. Neden sonra başka karelere kayıp başrollere çıkıyoruz. Tüm bu süreçte yalnız mıyız? Kendimi yalnız hissettiğim zamanlar olmadı değil. Hem de hatırı sayılır kalabalıklar içerisinde.
İnsana yanında olacak bir kişi yeter. Gerisi ikramiye. Üzüldüğü vakit başını yaslayabileceği bir omuz kafidir her zaman. Doğru insana denk gelmişsen tabi.
Kimdir bu doğru insan? Nereden bulunur? Sensin desem...
Hep doğru olmayı karşıdan beklemek yerine kendinde yaşatmayı denesen.
Bazen birileri olsa deriz yanımızda. Ama ilk adımı atmayı karşıdan bekleyerek. Belki haberi bile yok karşındakinin senin halinden. Belki onun hali bizden daha acıklı. Bazen durup düşünmek lazım. Her koşulda yanında olabilmek lazım. Sorgulamadan, sıkıp bunaltmadan.
Ben elimden geldiğince doğru insan olmaya çalışıyorum hayatın her alanında. Doğruluk iyidir ve iyi olan her zaman kazanır.
Cümleler doğrudur, sen doğru isen.
Doğruluk bulunmaz sen eğri isen.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder