Bazen sıkılırsın. Sebepsiz yere için daralır, ruhuna bir karamsarlık çöker. Nedenini bilemezsin gerçekten. Şükredecek bir yaşantıya sahipken olur bu hal bazen. Hani canını sıkacak birşey bulamazsın o kadar yani. Ama öyle hemen geçmez bu hal.
Bu anlarda dua kapısından başka gidecek kapı, sığınacak liman bulamaz olurum. Kim var gidecek. Beni benden daha iyi tanıyandan başka.
Bazen o kapıyı açmak da zor gelir insana. Gönül öyle bekler kara bulutların üzerinden gitmesini.Yağmur olup yere inmeden dağılmaz bulutlar. Yürek darda öylece bekler.Öylesine bekler. Belki de ölürcesine. Kılını kıpırdatmadan.
Bu günlerde böyle bir halet-i ruhiye içerisindeyim. Elbet geçecek. Güneş yine açacak. Umulur ki yağan yağmurdan da bir parça lezzet alabilir olsun bu yürek.
Çok doğru...Ben benden bile iyi anlayana sığınmak insanı rahatlatıyor..Rabbim tüm sıkıntılarınızı hayırlısıyla aşmanızı nasip etsin..
YanıtlaSilAmin.Tebessüm vesilesi oldun yorumunla.Teşekkür ediyorum yazdıkların için. Sevindirdi beni.
YanıtlaSil